Εξαιρετικό Εικονογράψιμο

Εικονογράψιμο είναι η διαδικασία με την οποία φτιάχνουμε ένα κόμικς. Αντί να χρησιμοποιούμε λέξεις, έχουμε ένα υβρίδιο εικόνας λόγου το οποίο είναι μια αδιαίρετη επικοινωνιακή μονάδα. Είναι άλλο πράγμα όταν γίνεται η εικονογράφηση κάποιου κειμένου όπου έχουμε κείμενο και την οπτική του περεταίρω επεξήγηση και είναι άλλο το αδιαίρετο επικοινωνιακό σύνολο που ακούει στο όνομα καρέ και βάση αυτού εικονογράφουμε. Και όχι εικονογραφούμε.

Παρακάτω θα παραθέσω κάποια παραδείγματα από σελίδες διαφόρων κόμικς τα οποία παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Μουν Ναητ (Moon Knight) του Μπιλ Σινκιεβιτς

Σε αυτήν την σελίδα του κομικ Μουν Ναητ έχουμε ένα αξιοσημείωτο στοιχείο.

Όλα τα καρέ σχετίζονται με το κεντρικό και ο αναγνώστης ίσως να χρειάζεται να ανατρέξει συχνά στο κέντρο της σελίδας προκειμένου να δώσει την σειρά του στα επόμενα καρέ και έτσι να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση του χρόνου. Τα υπόλοιπα καρέ θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ένα εάν δεν υπήρχε μέσα τους ο Μουν Ναητ.

                       

Δε Σαντοου (The Shadow) του Μπιλ Σινκιεβιτς

Και σε αυτήν τη σελίδα έχουμε την ίδια προσέγγιση. Το όχημα στο πάνω μέρος της σελίδας θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ανήκει σε ένα καρέ. Ο χαρακτήρας που πέφτει από το όχημα καθώς και οι δυο μπροστινοί που συνομιλούν μας δηλώνουν πως πρόκειται για τέσσερα διαφορετικά καρέ.

http://unattendedbaggage.blogspot.gr/2009/02/favorite-panels-2.html

Αλιενς (Aliens) του Σαμ Κηθ

Σε αυτήν την σελίδα η ανάγνωση της σελίδας δεν γίνεται από τα αριστερά προς τα δεξιά όπως είναι η τυπική εξιστόρηση αλλά ακολουθεί μια περίεργη πορεία. Πηγαίνεις από τα πάνω προς τα κάτω και μετά ξανανεβαίνεις.

http://www.warrior27.com/2010/10/reading-sam-kieths-aliens.html

Δε Χεκλερ (The Heckler) του Κηθ Γκιφεν

Το τεράστιο τέρας ψάχνει τον Χεκλερ. Αναρωτιέται σε ποιον από τους κάδους κρύβεται. Ο Χεκλερ του αποκαλύπτει πως είναι στον δεύτερο σε στυλ Μπαγκς Μπαννυ (Bugs Bunny). Τότε το τέρας νευριάζει και τον διαολοστέλνει. Η τελευταία σειρά με τα καρέ 7,8 και 9 είναι πολύ ωραία. Ειδικά το 7 σε συσχέτιση φυσικά με τα προηγούμενα και τα επόμενα. Έχω διαβάσει ότι το κόμικς Χεκλερ επίτηδες έχει δημιουργηθεί με αυτό το δόγμα των 9 καρέ την σελίδα τρεις σειρές τριών καρέ η σελίδα. Και ο λόγος είναι η αίσθηση της κλειστοφοβίας που δημιουργείται.    

 

     

Ντερντεβιλ Εντ οφ Ντεης (Daredevil End of Days)

Το Τέλος των ημερών είναι ένα κόμικς της Μαρβελ το οποίο πιστεύω θα τραβήξει την προσοχή του αναγνωστικού κοινού, τόσο εξαιτίας της φοβερής δημιουργικής ομάδας του, όσο και εξαιτίας της πλοκής, η οποία μας διηγείται το τέλος (ή σχεδόν το τέλος) του Ντερντεβιλ. Κάτι σαν το Ο Σκοτεινός Ιππότης Επιστρέφει.

Σεναριογράφοι είναι οι πολύ γνωστοί και καταξιωμένοι Μπραηαν Μαηκλ Μπεντις (Brian Michael Bendis) και Νταίηβιντ Μακ (David Mack). Στα μολύβια είναι ο εκπληκτικός Κλάους Γιάνσον και στα μελάνια ο ακόμη πιο φανταστικός Μπιλ Σινκιεβιτς. Ο Μπιλ έχει εικονογραφήσει και κάποια από τα καρέ του κομικ μόνος του. Ο Άλεξ Μαληφ (Alex Maleev) κάνει τα κανονικά εξώφυλλα. Υπάρχουν και εναλλακτικά εξώφυλλα φιλοτεχνημένα από άλλους εικονογράφους πέρα του Μαληφ.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η δημιουργική ομάδα πίσω από το Τέλος των Ημερών είναι σεναριογράφοι και εικονογράφοι γνωστοί στον Ντερντεβιλ. Θέλω να πω πως είναι μια ντρημ τημ από ανθρώπους που κατά καιρούς έχουν συνεισφέρει με τον δικό του τρόπο ο καθένας στον κόσμο του ατρόμητου δαίμονα.

Ο Κινγκπιν είναι νεκρός. Ο Ντερντεβιλ νεκρός. Η Ημερησία Σάλπιγγα κλειστή και ο Μπεν Γιούρικ (Ben Urick) μόνος του προσπαθεί να καταλάβει τι έχει γίνει με τον Ματτ Μερντοκ. Όλα αυτά διαδραματίζονται στο πρώτο τεύχος. Ξεκινά το τεύχος με μια επική μάχη στην οποία πεθαίνει ο Ντερντεβιλ και κάνοντας κάποια αναδρομή ο Μπεν Γιουρικ βλέπουμε τον Ματτ να σκοτώνει τον Κινγκπιν. Ναι καλά διαβάσατε. Ο απαράβατος ηθικός φραγμός των σουπερ-ηρώων καταπατήθηκε. Στο τέλος του πρώτου τεύχους βλέπουμε τον Μπεν μέσα στην βροχή και πίσω του πέρα μακριά κάποιον ο οποίος μοιάζει φοβερά στον Ντερντεβιλ. Η συνέχεια αναμένεται συναρπαστική.

Προσωπικά μου είναι δύσκολο να θεωρήσω κάποια πράγματα τόσο εύκολα δεδομένα. Πολλά από τα στοιχεία που μας δίνουν μπορεί εύκολα να ανατραπούν στα επόμενα τεύχη. Όπως και να ‘χει πάντως, οι εκπλήξεις και οι μεγάλες αλλαγές είναι αναμενόμενες μιας και μιλάμε για το τέλος των ημερών.

Η αφήγηση είναι πολύ καλή. Τουλάχιστον του πρώτου τεύχους.

Γενικά το κομικ είναι πολύ καλό. Αλλά είναι νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα για ολόκληρη τη μίνι σειρά των οχτώ τευχών.

Εις το επανιδείν.

   

Εκπομπή με κόμικς (Comics The 9th Art)

Δύο πολύ ωραία βιντεάκια μιας παλιάς βρετανικής εκπομπής με φτωχό ήχο αλλά με πολύ

πλούσιο περιεχόμενο.

1.
https://www.youtube.com/watch?v=X_4t-UuNM2g

00:29 Montage of late 70's Europe
01:11 70's punk montage
02:09 70's punk comic art
03:19 Tanino Liberatore (Ranx)
06:19 Arms race/armageddon montage
07:22 Horacio Altuna
09:46 Enki Bilal (Nikopol)
13:29 Sc-Fi montage
14:19 2000AD Prog 589 in comic covers slideshow
15:00 Fantasy montage
15:38 François Bourgeon (Passengers of the Wind)
17:44 Erotic montage
18:32 Milo Manara (Giuseppe Bergman)
21:02 Classical line art montage
21:45 Spanish art montage
22:18 Jordi Bernet (Torpedo 1936)
24:35 2000AD montage
24:48 Mick McMahon (montage of Pinboing Wizard from Judge Dredd Annual 1981, inc. at 25:47 Brian Bolland Dredd from cover)

2.
https://www.youtube.com/watch?v=cZs8L-gYqEs

00:22 Montage of late 70's U.S.A.
01:44 Neil Adams (Green Lantern, Green Arrow)
02:22 John Byrne (Superman)
03:25 Heavy Metal
06:00 Howard Chaykin
06:18 Jim Steranko (Outland)
08:00 X-Men
09:48 Epic
11:04 Alan Moore (Watchmen)
14:43 Frank Miller (Daredevil, Ronin)
15:53 Batman Dark Knight
16:58 Howard Chaykin (American Flagg)
18:43 Alan Moore
20:08 Esteban Maroto (Creepy)
21:50 montage of Independants
22:11 Hernandez brothers (Love and Rockets)
23:50 Philip Craig Russell
24:28 Wendy Pini (ElfQuest)

Ατούμστεηλ (Atoomstijl)

Καθαρή γραμμή

Είναι το στυλ σχεδίου το οποίο δεν έχει υφές σκιών και αποτελείται απο δυνατές ομοιόμορφες γραμμές. Συνήθως έντονα χρώματα χρησιμοποιούνται με καρτουνίστικους χαρατήρες και ρεαλιστικά μπακγκράουντ. Πατέρας της θεωρείται ο Ερζέ και νονός της ο φανταστικός Γιοστ Σβάρτε (Joost Swarte).

Εκ πρώτης όψεως η περιγραφή του στυλ ίσως να μην μοίαζει εντυπωσιακή. Παρόλα αυτά η λογική στην οποία στηρίζεται είναι άκρως ενδιαφέρουσα και τα αποτελέσματα της πολλές φορές είναι και αυτά αντάξια μεγάλης προσοχής.

Μαρσινέλ σχολη (Marcinelle school)

Είναι το ύφος των καλλιτεχνών που συσπηρώθηκαν γύρω απο το περιοδικό Σπιρού(Spirou). Έχοντας πολλά κοινά με τη καθαρή γραμμή, η βασική τους διαφορά είναι ότι η γραμμή του Μαρσινέλ εκπέμπει κινητικότητα ενώ η καθαρή είναι απλώς παραστατική.

Τι είναι τώρα το Ατούμστεηλ ή το στυλ ατομικό?

Προσωπικά ξεκίνησα να ασχολούμαι και να διαβάζω κόμικς καθαρής γραμμής όταν έμαθα για το Ατομικό στυλ (νονός και πάλι ο Σβάρτε).

Δεν βρήκα κάπου εναν ξεκάθαρο ορισμό. Αλλά πιστεύω ότι το Ατούμστεηλ_

Χρησιμοποιεί μια ανανεωμένη καθαρή γραμμή καθώς και ένα θεωρητικό υπόβαθρο που έχει να κάνει με το αισιόδοξο και ρομαντικό μέλλον κυρίως μέσα από το πρίσμα του βιομηχανικού και αρχιτεκτονικού σχεδίου.

Καλλιτέχνες της σχολής του Μαρσινέλ μετά απο μια περίοδο παρακμής (Β’ Παγκόσμιος πόλεμος) διψούσαν για ανανεώση και αισιοδοξία και όπως είναι φυσικό επακόλουθο εξέφρασαν αυτή τους την επιθυμία διαμέσου των ιστοριών τους. Παρόλο που τα κόμικς τους δεν ήταν επιστημονικής φαντασίας, περιέκλειαν στοιχεία πολύ μοντέρνα μέσα από τον κόσμο της αρχιτεκτονικής και του βιομηχανικού ντηζάην.

Στην δεκαετία του 1980 οι ανανεωτές της καθαρής γραμμής και θεμελιωτές του Ατουμστεηλ ήταν οι Υβ Σαλάντ, Τεντ Μπενουά (Ted Benoit), Σερτζ Κλερκ (Serge Clerc) και Φλοκ (Floc’h).

Παρακάτω θα ποστάρω συνδέσμους στους οποίους αναλύεται και εξηγείται πολύ καλύτερα το ατομικό στυλ και οι εκπρόσωποι του.

http://www.paulgravett.com/index.php/articles/article/in_search_of_the_atom_style1/

http://www.paulgravett.com/index.php/articles/article/in_search_of_the_atom_style2/

http://www.paulgravett.com/index.php/articles/article/in_search_of_the_atom_style3/

http://www.atoomstijl.nl/