Μπατμαν

Σημείωση

(Το Κομιξομπλογκ δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 2011. Με σκοπό να δημοσιεύει ένα άρθρο την εβδομάδα. Μέχρι τον επόμενο Αύγουστο. Δυστυχώς, εξαιτίας στρατιωτικών υποχρεώσεων, η δημοσίευση άρθρων στο Κομιξομπλογκ θα σταματήσει. Κρίμα. Πιστεύω ότι είχα και άλλα πράγματα να γράψω. Πάντα με την ιδιότητα του αναγνώστη. Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να διαβάσει τις δημοσιεύσεις του μπλογκ. Τις παλιές. Δίχως να περιμένει καινούργιες. Πιστεύω ότι μιλούν για ενδιαφέροντα πράγματα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα).   

Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσω για τον Μπατμαν. Ο Μπατμαν είναι ένας χαρακτήρας την ΝΤΙ ΣΙ κόμικς (DC comics). Ξεκίνησε την καριέρα του στα τέλη της δεκαετίας του 30. Στα πρώτα του βήματα, ήταν ένας σκοτεινός και δυναμικός χαρακτήρας του οποίου οι γονείς δολοφονήθηκαν όταν ήταν μικρός, δημιουργώντας τον σύγχρονο θρύλο της Γκόθαμ. Αργότερα, το κόμικς με πρωταγωνιστή τον Μπατμαν έγινε θα λέγαμε πιο γλυκό και φωτεινό, απομακρύνοντας τον ήρωα από το σκοτεινό του περιβάλλον. Στην ύφεση του Κώδικα (δεκαετία 1950), μόνο οι πολύ καλοί και αγνοί ήρωες μπορούσαν να επιβιώσουν. Αργότερα με την επιστροφή των ηρώων στην κόμικς σκηνή της Αμερικής, ο Μπατμαν ξαναγύρισε σε μια πιο σκοτεινή και σοβαρή ατμόσφαιρα. Με σεναριογράφο τον Ντεννυς Ο’ Νηλ (Dennis O’ Neil) και σκιτσογράφο τον θρύλο Νηλ Άνταμς (Neal Adams), ο Μπατμαν βρήκε νέα ταυτότητα. Ύστερα, στην δεκαετία του 1980, ο Φρανκ Μιλλερ άλλαξε ριζικά τον χαρακτήρα με δυο τρομερά κόμικς. Το Ο Σκοτεινός Ιππότης Επιστρέφει (Dark Knight Returns) και το Γηαρ Ουαν (Year One). Μετέπειτα, εκδόθηκαν και άλλες πολύ άξιες δουλειές με ήρωα τον Μπατμαν. Το Κιλλινγκ Τζοουκ (Killing Joke) των Άλαν Μουρ (Alan Moore) και Μπραηαν Μπολλαντ (Brian Bolland) είναι ένα από αυτά.

Ο Μπατμαν είναι από τους ήρωες του ορίου. Δεν πρόκειται ποτέ να περάσει τα όρια και να αφαιρέσει κάποια ζωή. Έχει αντοχή, υπομονή και ατέλειωτη εξυπνάδα. Σαν χαρακτήρας είναι κλειστός, πεισματάρης και πολύ δυναμικός. Μερικές φορές, θαρρείς πως δεν έχει καν ανάγκες. Μόνη του έγνοια είναι η καταπολέμηση του εγκλήματος. Δεν προσβάλλει ούτε στεναχωρεί, ποτέ, κανέναν. Ακόμα και ο Μπατμαν του Μιλλερ χωραει σε αυτά τα πλαίσια. Πολλοί τον κατηγόρησαν ότι άλλαξε τον χαρακτήρα, προσδίδοντας του ένα ύφος πιο άγριο. Ένα ύφος που δεν του ταίριαζε. Μπορεί. Δεν μπορώ να το γνωρίζω. Αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι ο θυμός του Μπατμαν είναι πέρα για πέρα υγιής. Σε όποιο κόμικς και αν τον πετύχουμε (τον θυμό του). Δεν θυμώνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Δεν είναι θέμα ποσοτικό. Αλλά ποιοτικό. Δυο πολύ δυνατές σκηνές του είναι_

Α)  Στο Γηαρ Ουαν, όπου εισβάλλει δυναμικά, λέγοντας τους πως ως εδώ ήταν.

Β)  Στο Κιλλινγκ Τζοουκ, όπου στο τέλος κάθεται και γελάει με τον Τζοκερ.

Τον Μπατμαν και την Ρομπιν από τον Σκοτεινό Ιππότη τους βάζω σαν μπόνους. Από τα αγαπημένα μου σκίτσα. Εικονογραφήσεις καλύτερα. Αυτήν η παχιά γραμμή στο στήθος του Μπατμαν, ακριβώς κάτω από το μέρος του κεφαλιού, είναι πραγματικά συναρπαστική.

Οτιδήποτε γράφτηκε σε αυτό το άρθρο αποτελεί προσωπική μου γνώμη. Ενδέχεται να υπάρχουν και ανακρίβειες ή λάθη. Κυρίως στην παράγραφο που καταγράφει την εκδοτική του πορεία.  

Τρεντσερ (Trencher)

Το Τρεντσερ ήταν ένα κομικ της Ιματζ (Image Comics). Παρόλο που ήταν μια κανονική μηνιαία σειρά, δυστυχώς έχουν κυκλοφορήσει μόνο τέσσερα τεύχη καθώς η σειρά ματαιώθηκε. Αν θυμάμαι καλά ο δημιουργός της είχε πει πως ενώ το κομικ δεν πήγαινε και τόσο άσχημα (από εμπορική σκοπιά), οι ιθύνοντες της Ιματζ ήθελαν να κρατήσουν μόνο τους πολύ δυνατούς τίτλους.

Δημιουργός της σειράς είναι ο Κιθ Γκιφεν (Keith Giffen). To 1993 είναι το έτος κυκλοφορίας του Τρεντσερ. Τον συγκεκριμένο ήρωα μπορεί να τον βρει κανείς και στην εξαιρετική σειρά (φανταστικό coloring) Ιματζεις οφ Σαντοουχοκ (Images of Shadowhawk) καθώς επίσης και στα Μπλακ Μπολ κόμικς #1 (Black Ball comics #1) και Εξ Μας Μπαητς Χολιντεη Μπλοου άουτ #1 (X-Mas Bites Holiday Blow Out #1).   

Τρεντσερ στο ιντερνέτ βρήκα ότι σημαίνει_ Αυτός που σκάβει χαντάκια. Η κάτι τέτοιο.

Πρωταγωνιστής του κομικ είναι ο Γκιντεον (Gideon), ο οποίος μαζί με την Φοιμπη (Phoebe), μια φωνή μέσα στο κεφάλι του, έχει αναλάβει την αποστολή του να σκοτώνει ανθρώπους, οι οποίοι έχουν μετενσαρκωθεί άδικα. Και οι δυο προαναφερθέντες δεν λειτουργούν μόνοι τους. Φαίνεται να είναι σε αποστολή μιας ευρύτερης ομάδας.

Αυτό που χαρακτηρίζει το κόμικς είναι η σάτιρα και το χιούμορ. Φαινομενικά, όπως είχα γράψει και παλαιότερα για το Λομπο Ινφαντισαηντ, πρόκειται για ένα υπερρεαλιστικών καταστάσεων φρενήρες κόμικς. Παρόλα αυτά όμως το κόμικς αυτό έχει βάση. Και αυτή η βάση είναι ο κόσμος της σάτιρας του Γκιφεν. Στην Γουηκηπηντια (Wikipedia) βρήκα μια φανταστική φράση η οποία ρίχνει άπλετο φως στην τρέλα του Τρεντσερ.

Gideon is frequently involved in situations that largely make little sense within their own context, but continue author Keith Giffen's well known satire.

(Ο Γκιντεον συχνά εμπλέκεται σε καταστάσεις που σε ένα μεγάλο βαθμό έχουν λίγο νόημα μέσα στο δικό τους πλαίσιο, αλλά συνεχίζουν την γνωστή σάτιρα του συγγραφέα Κιθ Γκιφεν.)

Σαν κόμικς περιέχει φανταστικές συνέχειες. Συνέχειες ονομάζω εγώ μια σειρά καρέ. Όπως είναι μια πρόταση ή μια φράση (χωρίς να έχει απαραίτητα νοηματικά ή συντακτικά ολοκληρωθεί) σε ένα κείμενο, έτσι είναι και μια συνέχεια στα κόμικς. Κάτι σαν στριπ (λωρίδα). Το κόμικς είναι καλοστημένο και καλοσχεδιασμένο. Στο πρώτο τεύχος η εμφάνιση του Τρεντσερ είναι αρκετά καλό-σκηνοθετημένη. Η μάχη με τον Σουπρημ (Supreme) επίσης. Το εικονογραφικό στυλ είναι το ίδιο με αυτό του Ινφαντισαηντ.

Ο Γκιφεν έχει ένα κόλλημα που έμενα προσωπικά μου αρέσει πολύ. Κάποιες φορές από τα μάτια και κάτω σκιάζει όλο το μέρος του κεφαλιού. Στο Τρεντσερ, ένας μυστηριώδης τύπος, αρκετά σκοτεινός θα έλεγα, που δεν προλαβαίνει να μας φανερωθεί αρκετά, μιας και το κόμικς ματαιώθηκε πρόωρα, φέρνει μια τέτοια εμφάνιση. Από τα μάτια και κάτω δεν διακρίνουμε χαρακτηριστικά. 

Παρακάτω ακολουθούν σελίδες από το Κομικς Σην (Comics Scene) #44.

Κομικ Μπουκ Κονφιντενσιαλ (Comic book Confidential)

Το Κομικ Μπουκ Κονφιντενσιαλ είναι ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του 1988. Θέμα του, τα κόμικς και οι δημιουργοί τους.

Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Ρον Μανν (Ron Mann). O Ρον Μανν είναι ένας καλλιτέχνης, ο οποίος ασχολείται με το ντοκιμαντέρ και με θέματα Βόρειο-αμερικανικής ποπ κουλτούρας.

Το ντοκιμαντέρ διαρκεί μια ώρα και τριάντα λεπτά. Μέσα σε αυτήν την μιάμιση ώρα παρελαύνουν όλα τα μεγάλα ονόματα της ένατης τέχνης. Από τον Γουίλιαμ Γκεηνς (William M. Gaines) της Η.ΣΙ. (EC Comics) και την Λίντα Μπάρρυ (Lynda Barry) μέχρι τον Αρτ Σπιγκελμαν (Art Spiegelman) και τον Φρανκ Μιλλερ (Frank Miller), όλοι είναι παρόντες.   

Πραγματικά αξίζει κάποιος να ψάξει και να βρει το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ. Περιέχει φανταστικές συνεντεύξεις, από ανθρώπους σπουδαίους, οι οποίοι έβαλαν όλοι τους από ένα λιθαράκι στο να ωριμάσει η τέχνη των κόμικς. Ο θεατής θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με έργα και δημιουργούς που είναι πολύ πιθανό να έχει προσπεράσει, και θα μυηθεί εκτενέστερα στην κοινωνία των κόμικς δημιουργών. 

Το ύφος της ταινίας είναι μοναδικό. Πετάγεται από τον ένα δημιουργό στον άλλο πολύ φυσικά, και δένει μαζί όλο αυτό πολύ ωραία. Κάποια ψευτο-ανιμεησιον (animation) των κόμικς που σχολιάζονται κλέβουν την παράσταση. Επίσης διαβάζονται και αποσπάσματα από αναφερθέντα κόμικς. Στην παρακάτω εικόνα, μπορεί κανείς να διαβάσει την λίστα όλων των καλλιτεχνών που συμμετέχουν στο συγκεκριμένο εγχείρημα. 

ΥΓ. Τσεκάρετε και το τρέιλερ του φιλμ

http://www.youtube.com/watch?v=Uk3Qj9S_-9I

Κιτσεν Σινκ (Kitchen Sink)

Ένας εκδότης που μου κινούσε πάντα το ενδιαφέρον ήταν ο Κιτσεν Σινκ Κομικς. Ή και Κιτσεν Σινκ Πρες (Kitchen Sink Press).

Εκδότης της συγκεκριμένης εκδοτικής κόμικς είναι ο Ντενις Κιτσεν (Denis Kitchen). Παρόλο που δεν γνωρίζω αρκετά πράγματα για τον Κιτσεν, πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικός για τον χάρτινο κόσμο της αφήγησης, καθώς είναι και ιδρυτής του Νομικού Ταμείου Άμυνας των Κομικς (Comic Book Legal Defense Fund).

Υποθέτω πως η εταιρεία βαφτίστηκε Κιτσεν Σινκ, εξαιτίας του εκδότη της, Ντενις Κιτσεν. Το Κιτσεν Σινκ σαν έκφραση, λίγο που το έψαξα στο ιντερνέτ, σημαίνει (εκτός του νεροχύτης κουζίνας)_

Α. Απεικονίζω ή τονίζω τις άθλιες πτυχές της σύγχρονης ζωής.

Β. Κάτι είναι ή κάτι αποτελείται, από συνονθύλευμα ετερόκλητων στοιχείων ή συστατικών.

Η Κιτσεν Σινκ πρωτοξεκίνησε την λειτουργία της το 1970. Και έκλεισε το 1999. Αυτό που θα μπορούσα να πω για την εκδοτική της δραστηριότητα όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι δεν μπήκε σε καλούπια ή φόρμες. Μιλώ για την συνολική εκδοτική δράση της εταιρείας. Εκδίδει από αντεργκράουντ (underground) κόμικς τύπου Ρόμπερτ Κράμπ κτλ και αναδημοσιεύσεις κλασσικών σειρών κόμικς όπως το Σπιριτ (The Spirit) του Γουηλ Αησνερ (Will Eisner) μέχρι  παλαιάς σχολής τύπου 90s κόμικς όπως τα Μελτινγκ Ποτ (Melting Pot) και Οηνκ (Oink-Heaven’s butcher). Το Ομάχα- η γάτα χορεύτρια (Omaha-the cat dancer) είναι ένα πολύ διάσημο κόμικς της Σινκ, με ζωόμορφα πλάσματα για πρωταγωνιστές. Έξι κόμικς με πρωταγωνιστή το Κοράκι (The Crow) του Τζέημς Ο’ Μπαρρ (James O’Barr) έβγαλε η Κιτσεν Σινκ την χρονική περίοδο 1996-1998. Γνωστή ανθολογία της Σινκ (εξέδωσε τα πρώτα πέντε τεύχη) ήταν και το Γκέι Κομικς (Gay comics) με αρχηγό τον Χαουαρντ Κρους (Howard Cruse). Άλλος γνωστός ήρωας την Κιτσεν Σινκ είναι ο πολύ ωραίος Μεγκατον Μαν (Megaton Man) του Ντον Σιμπσον (Don Simpson).

Μερικές από τις διασημότερες αναδημοσιευμένες κλασσικές σειρές είναι οι_

Φρομ Χελλ (From Hell) των Μούρ και Κάμπελ (Alan Moore, Eddie Campbell)

Δε Σπιριτ

Κρεηζη Κατ (Krazy Kat) του Τζωρτζ Χερριμαν (George Herriman)

Φλας Γκορντον (Flash Gordon) του Άλεξ Ρεημοντ (Alex Raymond)

Στηβ Κάνυον (Steve Canyon) του Μίλτων Κανιφφ (Milton Caniff)

Στο παρακάτω λινκ υπάρχει μια ωραιότατη γκαλερί με κόμικς της Κιτσεν Σινκ.

http://www.comicvine.com/kitchen-sink/57-236/volumes/?letter=all