Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Συμπάθειες, επιρροές και κόντρες


Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς πως διαμορφώνεται μια σχολή η ένα δημιουργικό ύφος μέσα από τις συμπάθειες ή καλύτερα τις επιρροές που μπορεί να ασκεί ένας καλλιτέχνης στους συναδέλφους τους ή στους καλλιτέχνες επόμενης γενιάς. Από την άλλη μεριά όμως είναι επίσης συναρπαστικό να γνωρίσει κάνεις τους λόγους που δημιουργούν κόντρες και αντιπαραθέσεις στην κοινότητα των κόμικς.

Μπιλ Σινκιεβιτς
Στην αρχή της καριέρας του ο νεαρός τότε Μπιλ ήταν βαθιά επηρεασμένος όπως και ολόκληρη η μπρούτζινη εποχή από τον Νηλ Άνταμς και την ρεαλιστική του προσέγγιση. Ήταν ένα πιστό του αντίγραφο. Τον γοήτευε εξαιρετικά η δουλειά του Άνταμς και ήταν μεγάλος φαν. Σε κάποια στιγμή όμως αυτό ήταν ένα σοβαρό εμπόδιο για τον Μπιλ ο οποίος αναγκάστηκε να βάλει τα δυνατά του για να αποτρέψει το στίγμα που είχε αφήσει σαν καλλιτέχνης κόμικς. Η προσπάθεια του αυτή λοιπόν αυτή τον έφερε στον σημείο να δοκιμάσει μια πιο προσωπική και στυλιζαρισμένη προσέγγιση και να εισάγει υλικά στα έργα του τα οποία ήταν σχεδόν άγνωστα για τον τότε γνωστό κόσμο των κόμικς όπως το λάδι. Οι φααααντααααστιιιιικοοοοιιιι χαρακτήρες που σχεδίαζε ήταν ένα κατόρθωμα για τον πλαδαρό καρτουνοκοσμο.

Κρις Μπατσεηλο
Την περίοδο που σπούδαζε και τα πρώτα χρόνια της καριέρας του ο Κρης ήταν μεγάλος θαυμαστής του Μπιλ Σινκιεβιτς ο οποίος εκείνο το καιρό ήταν ένας καταξιωμένος νεωτεριστής των κόμικς. Στην πορεία της καριέρας του αυτήν η επιρροή ξεθώριασε και ήρθαν να συμπληρώσουν το κενό καλλιτέχνες που δούλευαν σε παρόμοιους τίτλους με τον Κρις στα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα που κατά γενική ομολογία είχαν μια πιο καρτουνιστικη προσέγγιση από το μέσο αμερικανικό κόμικς. Ένας καλλιτέχνης όμως που πάντα θαυμάζει είναι ο Μαηκλ Γκόλντεν. Ο Μπατσεηλο πάντα θαύμαζε τον Μαηκλ Γκόλντεν για την ιδιότητα του να αλλάζει το στυλ και το προσωπικό του στίγμα ανάλογα με το προτζεκτ και την περίοδο που βρισκόταν.

Τοντ ΜακΦαρλαντ
Ο Τοντ ο γνωστός δημιουργός του δημοφιλή χαρακτήρα Σποουν έχει δηλώσει στα μπόνους της σειράς κινουμένων σχεδίων Σποουν που κυκλοφόρησε και σε ντιβιντι ότι ενας δημιουργός που θαυμαζει είναι ο Κατσουχιρο Οτομο με το κόμικς του Ακιρα. Επίσης σε μια παλαιότερη συνέντευξη είχε δηλώσει πως αν έπρεπε να ονομάσει μια επιρροή του αυτήν θα ήταν ο Μαηκλ Γκόλντεν του οποίου οι δουλειές ήταν πάντα άψογες. Εγώ πάντως βρίσκω ότι έχει επηρεαστεί και από Τζων Μπερν. Έστω λίγο και έστω στην αρχή της καριέρας του. Ο Σπαηντερ μαν ο χαρακτήρας που τον έκανε σταρ, η μοντέρνα τότε εκδοχή του διαμορφώθηκε από την ανάμνηση που είχε από την περίοδο που ο χαρακτήρας σχεδιάζονταν από τον Στηβ Ντιτκο. Κάπου επίσης είχα διαβάσει ότι και ο Φρανκ Μιλλερ ήταν επιρροή του.  

Φρανκ Μιλλερ
Ο Φρανκ παραδέχεται τον Γουηλ Αησνερ σαν ένα μεγάλο κομιστα. Κάπου είχε δηλώσει πως το Σπιριτ ήταν ένα κόμικς που έκανε τους αναγνώστες να δουν πως τα κόμικς δεν ήταν απλά περιοδικές ευτελείς εκδόσεις. Στο τέλος του κροσοβερ Μπατμαν Σποουν του 1994 υπάρχουν δυο αφιερώσεις. Μια του Τοντ ΜακΦαρλαντ και μια του Φρανκ Μιλλερ οι οποίοι μιλούν για τα καλύτερα λόγια για τον Τζακ Κερμπυ. Ο Κερμπυ θεωρείται μια μεγάλη προσωπικότητα του κόσμου των υπέρ ηρώων και ο Αλεξ Ρος είχε δηλώσει πως όλοι οι καλλιτέχνες που δούλευαν στα κόμικς μέχρι τις αρχές του 2000 είχαν σε κάποιο βαθμό επηρεαστεί από τον Κερμπυ. Ο Μιλλερ έχει πει πολύ καλά λόγια για τον Ιταλό σχεδιαστή Χιουγκο Πραττ πατέρα του Κορτο Μαλτεζε καθώς και για τον Αργεντινό Χοσέ Μουνιοζ σχεδιαστή του Αλακ Σιννερ.

Εν Τάχει

1.      Ο Ντεηβ Σιμ δημιουργός του μακροβιότερου καναδικού κόμικς Σερεμπους φαίνεται να απωθείται από τις καρικατουρίστικες και σχεδιαστικά ανορθόδοξες προσεγγίσεις καλλιτεχνών κόμικς και παραμένει πιστός στην αρχή του κρος χατσινκ και στις δουλειές του Μπαρρυ Γουινστορ Σμιθ. Όλα αυτά σε μια γιγάντια συνέντευξη σε ένα Κόμικς Τζουρναλ το 1996.
2.      Σε μια πάρα πολύ ωραία εκπομπή ονόματι Πριζονερς οφ Γκραβιτι ο βρετανός δημιουργός Άλαν Μουρ θεώρησε ως γνήσιους συνεχιστές της παράδοσης που θέλει τα κόμικς ώριμα και καλλιτεχνικά άξια τον Τσέστερ Μπράουν και την Ζουλη Ντουσετ. Και οι δυο καναδοί καλλιτέχνες εντάσσονται στο πλαίσιο των εναλλακτικών κόμικς.
3.      Ο πάντα μετριόφρων και καταπληκτικός (βάλτε ότι θέλετε εδώ σε όλα είναι τέλειος) Σαμ Κιθ προσπαθούσε στη αρχή της καριέρας του να είναι μια καλή απομίμηση του Τζων Μπερν. Τελικά δεν τα κατάφερε και πολύ καλά και του πήρε  πολύ καιρό πριν καταφέρει από μια κακή κόπια του Μπερν να γίνει ένας κακός Σαμ Κιθ. Χρησιμοποιώ δικά του λόγια.  



Κόντρες

Μια μεγάλη και σοβαρή (για μένα είναι και θλιβερή) κόντρα είναι αυτή του Στηβ Ντιτκο και Σταν Λη. Ο Στηβ Ντιτκο μια μέρα παραιτήθηκε ξαφνικά από την Μαρβελ και τον Σπαηντερ Μαν αφήνοντας τον τίτλο χωρίς σχεδιαστή. Ο λόγος λένε ότι είναι το πρόσωπο που θα κρύβονταν πίσω από τον Γρην Γκομπλιν νομίζω. Αργότερα, πολλά χρόνια μετά ο Ντιτκο εμφάνισε ένα σκίτσο που έγειρε το ερώτημα για το ποιος είναι ο δημιουργός του Σπαηντερ Μαν. Ο Σταν Λη απάντησε με μια δήλωση στην οποία έλεγε ότι αν ο Στηβ ήθελε να θεωρείται συν δημιουργός του Σπαηντερ Μαν τότε δικαιούνταν να θεωρείται συν δημιουργός του. Μια επιστολή που δεν χαροποίησε τον Ντιτκο. Στη πρώτη του ταινία το 2002 στους τίτλους αρχής διαβάζουμε ότι ο Σπαηντερ Μαν δημιουργήθηκε από τον Σταν Λη και Στηβ Ντιτκο. Κάτι που χαροποίησε αυτούς που ήξεραν. Ο Τζοναθαν Ρος γνωστός παρουσιαστής του βρετανικού δικτύου ΜΠΙ ΜΠΙ ΣΙ έκανε μια εκπομπή αφιέρωμα στον Στηβ Ντιτκο στην οποία μέσα στα άλλα σχολιάστηκε και αυτό το θέμα.


Ο Τοντ ΜακΦαρλαντ είχε μια κόντρα με τον Νηλ Γκαημαν, συγγραφέα της πολύ επιτυχημένης σειράς Σαντμαν. Ο Γκαημαν είχε γράψει την ιστορία για το ένατο τεύχος της σειράς Σποουν. Σε αυτό το τεύχος κάνει την εμφάνιση της η Άντζελα, ένας πολύ δημοφιλής χαρακτήρας βήτα κατηγορίας. Το θέμα ήταν οικονομικό. Ο Γκαημαν θεώρησε ότι του άξιζαν περισσότερα. Ο Τοντ αρνήθηκε γιατί μέσα στα άλλα πίστευε ότι στα συμβατικά κόμικς ο σκιτσογράφος έχει μεγαλύτερο λόγο για την επιτυχία και την δημιουργία ενός χαρακτήρα. Λογικό αν γνωρίζει κανείς πως η εταιρεία που ίδρυσε έχει για όνομα την λέξη Ιματζ. Στα αγγλικά σημαίνει εικόνα. Σε ένα τόμο που συλλέγει τα πρώτα τεύχη του Σποουν το ένατο τεύχος δεν υπάρχει. Όσο αναφορά την δίκη δεν γνωρίζω ακριβώς τι έγινε, ποια ήταν η έκβαση της. Μάλλον όμως νικητής είναι ο Γκαημαν.


Ο πολύ ταλαντούχος Κιθ Γκιφφεν είχε μπλέξει με το Κόμικς Τζουρναλ και με άλλα ενεργά μέλη της κόμικς κοινότητας όταν το 1986 το Τζουρναλ είχε εκδώσει ένα άρθρο σχετικά με το πώς ο Κιθ αντιγράφει τον Χοσέ Μουνιοζ. Σχολιάζει το έντυπο πως από ένα καθαρό στυλ αλλάζει σε κάτι πιο αντισυμβατικό και πρωτοποριακό. Δεν μπορώ να γνωρίζω το πόσο καταξιωμένος ήταν εκείνο τον καιρό ο Γκιφφεν αλλά μου φαίνεται υπερβολικό να πιστέψει κανείς πως ο Κιθ πήγε να καπηλευτεί την καλλιτεχνική πρωτοπορία του Μουνιοζ. Ένας καλός αμερικανός σχεδιαστής εκείνης της εποχής είχε ένα στυλ συγκεκριμένο. Πως είναι δυνατόν να το παίζει αβαντ γκαρντ με τέτοιο τρόπο σε ένα τέτοιο κοινό και να περιμένει να περάσει? Πολύ θα ήθελα να είχα εκείνο το Κόμικς Τζουρναλ στα χέρια μου για να διαβάσω τι λέει. Εμένα πάντως μου φαίνεται πολύ ωραίο που ένας καλλιτέχνης μπορεί και αλλάζει προς αυτήν την κατεύθυνση ειδικά όταν δουλεύει για τους κλασσικούς αμερικανικούς τίτλους. Ο Γκιφφεν είχε πει ότι όταν κολλαει με το στυλ κάποιου μπορεί να γίνει μια μηχανή ντουμπλαρίσματος. Αλλά αυτό μόνο μετά από εντατική έρευνα και μελέτη του συγκεκριμένου στυλ. Δεν αντιγράφει. Εξαιρετικό από την μια. Πόσοι σκιτσογράφοι μελετούν και εξελίσσουν το στυλ προς πορείες που δεν τις είχαν φανταστεί? Πόσοι επιτυχημένοι και καταξιωμένοι? Στα επόμενα προτζεκτ που συμμετείχε το στυλ ήταν πολύ διαφορετικό, πολύ φοβερό (κατά την γνώμη μου) και πολύ προσωπικό.   


Οι παραπάνω πληροφορίες δεν συγκεντρώθηκαν από πηγές γι αυτό το αρθρο συγκεκριμένα. Είναι γνώσεις μου που απέκτησα με τα χρόνια. Είναι έγκυρες αλλά δεν αποτελούν δημοσιογραφική έρευνα, οπότε εάν υπάρχει κανενα λαθάκι συγχωρέστε με.





Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Αμερικανικα Κομικς


Οι Βασικές περίοδοι του αμερικανικού κόμικς είναι οι εξής

1.Η Χρυσή εποχή (1938-1950)
2.Η ύφεση του Κώδικα (1950-1955)
3.Η αναγεννημένη Ασημένια (1956-1970)
4.Η σοβαρότερη Μπρούτζινη (1970-1986)
5.Η Μοντέρνα (1986- σήμερα)

Αυτοί οι χαρακτηρισμοί προκύπτουν από το πώς διαμορφωνόταν το κύριο ρεύμα δημιουργίας και έκδοσης κόμικς. Μέσα τους περικλείουν και άλλες σχολές και είδη κόμικς που μπαίνουν κάτω από την ομπρέλα χαρακτηρισμού του κυρίως ρεύματος χάρη στην χρονική σύμπτωση.

1.      Η ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ.

Η Χρυσή εποχή είναι η εποχή που αρχίζει από το τέλος της δεκαετίας του 1930 και συγκεκριμένα το 1938 με την κυκλοφορία του ΑΞΙΟΝ ΚΟΜΙΚΣ τεύχος νουμερο1. Σε αυτό το τεύχος συναντούμε για πρώτη φορά τον ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ. Σε αυτήν την εποχή το αρχέτυπο του υπέρ ήρωα δημιουργείται και ορίζεται και είναι η περίοδος γεννήσεως των μεγαλυτέρων ηρώων, ΜΠΑΤΜΑΝ, ΓΟΥΟΝΤΕΡ ΓΟΥΜΑΝ, ΚΑΠΤΑΙΝ ΑΜΕΡΙΚΑ…

2.      Η ΥΦΕΣΗ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκόσμιου πολέμου το ενδιαφέρον για τους υπέρ ήρωες μειώθηκε δραματικά. Έτσι οι εταιρείες άρχισαν να πειραματίζονται με άλλα είδη, όπως τρόμου, γουέστερν, αστυνομικές κτλ…
Την εποχή εκείνη ο εκδότης ΕΝΤΟΥΚΕΗΤΙΟΝΑΛ αργότερα ΕΝΤΕΡΤΕΗΝΙΓΚ ΚΟΜΙΚΣ ήταν ο πιο επιτυχημένος (εμπορικά και καλλιτεχνικά) και τα κόμικς του τα πιο δημοφιλή. Παρ’ όλη την επιτυχία εκείνων των κόμικς η δημιουργική φάση δεν κράτησε για πολύ μιας και η κοινή γνώμη άλλαξε θεωρώντας τα βλαβερά για τα παιδιά και την κοινωνία. Συγκεκριμένα το βιβλίο του ψυχολόγου ΦΡΕΝΤΡΙΚ ΒΕΡΘΑΜ το 1954 Η ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΘΩΩΝ θεωρητικά αφύπνισε πολλούς οι οποίοι στράφηκαν κατά των διαβολικών κόμικς. Κάτι έπρεπε να κάνουν οι εκδότες για να ξανακερδίσουν έδαφος. Και αυτό που έκαναν είναι ο Κώδικας των Κόμικς. Όποια κόμικς είχαν το σήμα του Κώδικα ήταν συμμορφωμένα και πρέποντα για ανάγνωση.

3.      Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΑΣΗΜΕΝΙΑ

Μετά την πενταετία της αναταραχής έρχεται η σπουδαία Ασημένια εποχή του αμερικανικού κόμικς. Πρώτος και καλύτερος που έρχεται να το γνωστοποιήσει είναι ο αναγεννημένος Φλας στο ΣΟΟΥΚΕΗΣ #4. Ο Φλας ήταν πλέον διαφορετικός από τον αντίστοιχο της Χρυσής εποχής, και η επιτυχία του οδήγησε την Ντι Σι να ανανεώσει και άλλους γνωστούς ήρωες της χρυσής εποχής. Οι μαγικές καταβολές των δυνάμεων τους έδωσαν την θέση τους σε επιστημονικές αιτίες. Ο νεοτερισμός είναι εμφανής τόσο στο εικονογραφικό όσο και στο συγγραφικό μέρος των ιστοριών. Εκείνη την εποχή κάνει την εμφάνιση της η Μαρβελ με την σημερινή της μορφή. Βλέποντας την επιτυχία της Λεγεώνας των υπέρ ηρώων, η Μαρβελ αποφάσισε να αντεπιτεθεί με την δική της ομάδα ηρώων και έτσι εμφάνισε τους ΦΑΝΤΑΣΤΙΚ ΦΟΡ. Δημιουργία των ΣΤΑΝ ΛΗ και ΤΖΑΚ ΚΕΡΜΠΥ οι οποίοι συνέχισαν με πολλές ακόμα εντυπωσιακές δημιουργίες. Ένα άλλο δυνατό δίδυμο ήταν ο Λη με τον τρομερό ΣΤΗΒ ΝΤΙΤΚΟ οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τον πάντα φιλικό μας γείτονα ΣΠΑΗΝΤΕΡ ΜΑΝ. Οι ήρωες της Μαρβελ ήταν φανερά διαφορετικοί από αυτούς της Ντι Σι. Ενώ όλοι οι ήρωες της Ντι Σι ήταν ατσαλάκωτοι καθώς πρέπει αμερικανοί πολίτες, οι ήρωες της Μαρβελ ήταν τέρατα και φρικιά (με την καλή έννοια) και άνθρωποι τρωτοί με καθημερινές ανάγκες και έγνοιες να τους απασχολούν. Εκείνη την εποχή εμφανίστηκαν και τα πολύ σημαντικά αντεργκράουντ κόμικς με μπροστάρη
            τους τον ΡΟΜΠΕΡΤ ΚΡΑΜΠ.

4.      Η ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΗ ΜΠΡΟΥΤΖΙΝΗ

Η Μπρούτζινη εποχή διατηρείσαι πολλά στοιχεία από την Ασημένια εποχή αλλά στην περίοδο αυτή έχουμε τους χαρακτήρες των κόμικς να έρχονται σε επαφή με μοντέρνα κοινωνικά προβλήματα όπως τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Σε αυτήν την περίοδο έχουμε μερικά πολύ σημαντικά γεγονότα. Ο άλλοτε σημαντικός συνεργάτης της Μαρβελ ΤΖΑΚ ΚΕΡΜΠΥ, κάνει ένα νέο βήμα και πηγαίνει στην Ντι Σι. Υπήρξε επίσης μια σημαντική άνθιση σε τίτλους μη υπέρ ηρωικούς. ΚΟΝΑΝ Ο ΒΑΡΒΑΡΟΣ, ΤΟΜΠ ΟΦ ΝΤΡΑΚΙΟΥΛΑ, ΓΚΟΣΤ ΡΑΗΝΤΕΡ και ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΤΡΑΗΝΤΖ είναι μερικοί. Είχαμε μια αναβάθμιση του Κώδικα των Κόμικς μετά από ένα γεγονός με πρωταγωνιστή τον ΣΤΑΝ ΛΗ. Αλλαγές σημαντικές για ΜΠΑΤΜΑΝ, ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ, και ΓΟΥΟΝΤΕΡ ΓΟΥΜΑΝ. Και τέλος τον θάνατο σημαντικών χαρακτήρων όπως αυτός της φιλενάδας του Πήτερ Παρκερ, Γκουεν Στεησι. Το στυλ του Νηλ Άνταμς (ενός πολύ μεγάλου κομικογραφου) το οποίο ήταν ρεαλιστικότερο και μη στυλιζαρισμένο έγινε η χαρακτηριστική εμφάνιση του κυρίως αμερικανικού κόμικς εκείνη την εποχή. Ο Άνταμς βοήθησε αρκετά να αλλάξει το κλίμα μεταξύ καλλιτεχνών και εκδοτών όσον αφορά το κομμάτι των δικαιωμάτων.

5.      H ΜΟΝΤΕΡΝΑ

Τι να πρωτοπώ για αυτήν την εποχή? Τις προηγούμενες δεν μπορώ ούτε να τις ξέρω αλλά ούτε και τις εκτιμήσω σωστά. Με εξαίρεση ίσως λίγο την Μπρούτζινη. Η μοντέρνα είναι η εποχή μου. Κυριολεκτικά. Στην μοντέρνα εποχή το κόμικς έχει αλλάξει για τα καλά. Το στυλ εικονογράφησης έχει γίνει πλέον μια καθαρά προσωπική υπόθεση και παρόλο που κάποια στυλ είναι πιο αρεστά ο κάθε δημιουργός είναι ελεύθερος να επιβάλλει το δικό του. Το ίδιο λίγο πολύ συμβαίνει με το συγγραφικό κομμάτι. Δυο λαμπρά παραδείγματα αυτής της περιόδου είναι τα, Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ και ΓΟΥΟΤΣΜΕΝ. Kαι τα δυο έργα έχουν δυο πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά που βοήθησαν στην εξάπλωση των κόμικς. Δεν είναι κόμικς αλλά γκραφικ νοβελς, επαναπροσδιόρισαν τον μύθο του σουπερ ηρώα. Σαφέστατα είναι και τα δυο σκοτεινά διηγήματα με ψυχολογικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου είναι η αρπαγή της συμπάθειας του κοινού των αντί ηρώων και κακών από τους παραδοσιακούς καλούς ήρωες. Οι καλοί σιγά σιγά εγκαταλείπουν ηθικές και λογικές προσεγγίσεις και παρουσιάζουν ένα πιο κυνικό πρόσωπο. Μια πτυχή της μοντέρνας εποχής που ομολογώ με αφήνει αδιάφορο όταν γίνεται έξω από κάποιο πλαίσιο που θα μπορούσε να το δικαιολογεί. Οι Εξ Μεν και οι συναφείς τίτλοι γίνονται πολύ δημοφιλείς.  Στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα και στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα έχουμε την δημιουργία νέων εταιριών του χώρου που δείχνουν ότι μπορεί να υπάρξει σοβαρή δημιουργική έκφραση και έξω από τους δυο ισχυρούς Ντι Σι και Μαρβελ. Νταρκ Χορς, Επικ, Τουντρα, Βερτιγκο και τέλος Ιματζ είναι οι νέοι δυνατοί παίκτες στο παιχνίδι της δημιουργίας. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Μοντέρνα περίοδος που ξεκίνησε το 1986 σταμάτησε το 1996 και την ονομάζουν Σκοτεινή εποχή. Από το 1996 και μετά ξεκινά μια άλλη που νομίζω την αποκαλούν μετά-Ασημένια ή κάτι τέτοιο.

Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Ένα νέο μπλογκ στην ιντερνετική γειτονιά σας.

Αγαπητοί επισκέπτες

          Καλώς ορίσατε σε ένα νέο μπλογκ το οποίο ευελπιστεί να φιλοξενήσει όσο το δυνατόν καλύτερα μπορεί άρθρα για τον μαγικό κόσμο της ένατης τέχνης. Το μπλογκ αυτό θα έχει ένα ευρύ φάσμα όσον αφορά σχολές και είδη κόμικς και πολύ σύντομα θα φιλοξενήσει το πρώτο του άρθρο που θα αφορά τις βασικές περιόδους του αμερικανικού κόμικ καθώς και σχόλια γι αυτές.