Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Δυστοπία


Δυστοπία είναι το αντίθετο της ουτοπίας. Είναι ένα περιβάλλον το οποίο βρίσκεται σε παρακμή. Επίσης είναι το κατάλληλο περιβάλλον για να στήσεις μια ιστορία και να την αφηγηθείς μέσα από την λογική των αντιπαρατιθέμενων καρέ.

     Προσωπικά χωρίζω αυτό το πλαίσιο της απεικόνισης ενός κόσμου σε τρεις κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία είναι η δυστοπία. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν όλες εκείνες οι ιστορίες που παρουσιάζουν έναν σκοτεινό και ζοφερό κόσμο που είναι φανερά χειρότερος από τον πραγματικό. Η δεύτερη κατηγορία είναι το ποστ-αποκαλυπτικ (post-apocalyptic). Σε αυτήν την κατηγορία διαβάζουμε για καταστάσεις που λαμβάνουν χώρα μετά από κάποια τρομερή καταστροφή ή αλλαγή που άλλαξε την μορφή του έως τότε γνωστού κόσμου. Οι ήρωες καλούνται να δράσουν σε καινούργιο πλαίσιο και συνθήκες. Τέλος, η τρίτη κατηγορία είναι η δυστοπική γεύση. Όταν σε έναν φαινομενικά, συνηθισμένο κόσμο με βάσανα και σκοτούρες, αλλά πάντα υγιή και ακμάζων, εισάγουμε στοιχεία εξεζητημένης παρακμής, τότε προκαλείται το αφηγηματικό πλαίσιο της δυστοπικής γεύσης.  

      Συνήθως η δυστοπία εκφράζεται μέσα από κάποια αλλαγή στους θεσμούς, στην πολιτική και στο ηθικό πλαίσιο το οποίο περιβάλλει την εκαστοτε κοινωνία. Δεν αρκείται στη απεικόνιση ακραίων καταστάσεων χωρίς την θεσμική ή την ηθική αλλαγή.
       Το πολύ γνωστό και καταξιωμένο κόμικς Αμερικαν Φλαγκ (American Flagg) του Χαουαρντ Τσεηκιν (Howard Chaykin) μας μεταφέρει σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο στον οποίο, μετά από μια μεγάλη κρίση το 1996, η αμερικανική κυβέρνηση μαζί με κάποιες επιχειρήσεις έχει μετοικήσει στο Άρη προσωρινά και θα επιστρέψει στον πλανήτη μας, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Στην μητέρα Γη δυο είναι οι νέες δυνάμεις. Η Ένωση της Βραζιλίας και η Ομάδα της Αφρικής.
        Το Γουοτσμεν (Watchmen) είναι ένα άλλο παράδειγμα δυστοπικής φαντασίας. Με δημιουργούς, το Άλαν Μουρ (Alan Moore) και τον Ντεηβ Γκιμπονς (Dave Gibbons), η ιστορία αυτήν μας μιλά για ένα κόσμο φανερά παρηκμασμένο του οποίου η μόνη του διαφυγή από την ολοκληρωτική καταστροφή είναι η σκηνοθετημένη και ψεύτικη εισβολή εξωγήινων.
        Ο Σκοτεινός ιππότης του Μιλλερ (Frank Miller) είναι η ανανεωτική για τον Μπατμαν ιστορία που τον τοποθετεί στο κοντινό μέλλον, γερασμένο πια, αλλά όχι και ανίσχυρο, να παλεύει, και να προσπαθεί να βάλει σε μια τάξη το παρηκμασμένο και αυτοκαταστροφικό Γκόθαμ.

        Το ποστ αποκαλυπτικ όπως ανέφερα και παραπάνω χρειάζεται την καταστροφή ή την μεγάλη αλλαγή να έχει συμβεί και μετά θα αρχίζει να οικοδομείται.
        Το Μάρσαλ Λο (Marshal Law) είναι ένα κόμικς των Πατ Μιλλς (Pat Mills) και Κεβιν Ο’ Νηλ (Kevin ONeill). Τα γεγονότα του συγκεκριμένου κόμικς λαμβάνουν χώρα στο Σαν Φουτουρο, μια μητρόπολη κτισμένη πάνω στα ερείπια του Σαν Φρανσίσκο. Το Σαν Φρανσίσκο καταστράφηκε από ένα μεγάλο σεισμό. Το Σαν Φουτουρο τρομοκρατείται από συμμορίες υπέρ-ηρώων, οι οποίες βρήκαν τον μπελά τους από τον σκληρό πρωταγωνιστή του κόμικς.
        To Ακιρα (Akira), η σπουδαία αυτή ιαπωνική ιστορία, εξελίσσεται στο Νέο-Τόκιο όπου ήδη ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει προηγηθεί εδώ και αρκετά χρόνια. Στο ιντερνέτ διάβασα ότι το κόμικς αγγίζει θέματα όπως η νεανική απομόνωση και η κυβερνητική διαφθορά.

        Παράδειγμα δυστοπικής γεύσης μπορεί να θεωρηθεί το κόμικς Σπαηντερ-Μαν.    
        Ενώ όλος ο κόσμος του είναι φανερά αφοσιωμένος στην κλασσική βιοπάλη, οι συγγραφείς εμπλούτιζαν την ιστορία με στοιχεία εξεζητημένης παρακμής. Ο ίδιος ο Σπαηντερ-Μαν είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Δεν μπορεί να θεωρηθεί νορμάλ ή και επιθυμητή ακόμα η μετατροπή ενός νεαρού ατόμου σε σουπερ-ήρωα του οποίου εκτός της σωματικής του αλλαγής με περίεργο τρόπο, αλλάζει και η συμπεριφορά του. Γίνεται παραβατική, εφόσον βοηθά στην καταπολέμηση του εγκλήματος με εξουσία που δεν του έχει δοθεί ποτέ. Αλλάζει την εμφάνιση του φορώντας στολή και μάσκα και τριγυρνάει στους ουρανοξύστες του Μανχάταν σε ώρες άκρως επικίνδυνες. Δεν μπορεί να θεωρηθεί σωστός εκπρόσωπος του ανθρώπινου αγώνα για επιβίωση, ένας μη εξουσιοδοτημένος μασκαράς, βαλλόμενος από παντού νεανίας. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται ο ηρωισμός του και η μοναδικότητα του. Εν μέρει τουλάχιστον.       

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Ελέκτρα Ασσασσιν (Elektra Assassin)

Το Ελέκτρα Ασσασσιν είναι ένα φανταστικό κόμικς με πρωταγωνίστρια την διάσημη χαρακτήρα από το σύμπαν της Μαρβελ, Ηλέκτρα. Συγγραφέας της σειράς είναι ο Φρανκ Μιλλερ (Frank Miller) και σχεδιαστής της ο Μπιλ Σινκιεβιτς (Bill Sienkiewicz). Αποτελείται από οχτώ τεύχη που εκδόθηκαν από τον Αύγουστο του ’86 μέχρι τον Μάρτιο του ’87. Εκδότης της σειράς ήταν η Επικ Κομικς (Epic Comics), θυγατρική της Μαρβελ.

Ένα πρώτο σχόλιο που έχω να κάνω είναι ο Φρανκ Μιλλερ. Δεν μπορώ να καταλάβω πως στο καλό, μέσα σε δυο-τρία χρόνια μπορεί και γράφει_

Τον Σκοτεινό ιππότη (Batman-Dark Knight Returns)
Το Μπορν Εγκεν (Daredevil-Born Again)
Το Γηαρ Ουαν (Batman-Year One)
Το Ελέκτρα Ασσασσιν.

Κόμικς τα οποία άλλαξαν το υπερηρωικο εξιστορείν προς ενδιαφέρουσες και ανανεωτικές κατευθύνσεις. Κομικς ορόσημα. Αφότου προηγουμένως είχε κάνει τον Ντερντεβιλ αληθινό αστέρι και το Ρονιν, ένα δείγμα της απεριόριστης δυναμικής που μπορούν να αποκτήσουν οι θεωρητικά, συμβατικοί τίτλοι.       

Στο κόμικς μας λοιπόν, η Ηλέκτρα, μια νιντζα-δολοφόνος, ανακαλύπτει την ύπαρξη του Τέρατος, το οποίο καταφέρνει παίρνοντας υπό την εξουσία διαφόρους ανθρώπους να πραγματοποιήσει σιγά σιγά το σχέδιο του, το οποίο δεν είναι άλλο από το πυρηνικό ολοκαύτωμα και τον Αρμαγεδδών. Το Τέρας βρίσκεται σε συνεννόηση με τον δημοφιλή υποψήφιο των αμερικανικών εκλογών Κεν Γουηντ (Ken Wind), και με την πολύ πιθανή εκλογή του, σκοπεύει να εξαφανίσει κάθε ζωή από τον πλανήτη Γη.
Είναι δουλειά της Ηλέκτρας να εξοντώσει τον Γουηντ, πριν προλάβει να βάλει σε εφαρμογή το σατανικό σχέδιο. Στο δρόμο της θα βρεθούν ο σκλάβος-πρώην πράκτορας της Σιλντ (S.H.I.E.L.D.) Γκαρεττ (Garrett), η Τσαστιτη ΜακΜπραηντ (Chastity McBryde) και ο φρενοβλαβής Περρυ (Perry).

Η Ηλέκτρα εξουσιάζει το μυαλό του Γκαρεττ (μέσω παραφυσικών δυνάμεων) και τον υποχρεώνει να υπακούει στην θέληση της. Πράγμα που δεν θα κρατήσει για πολύ καθώς ο Γκαρεττ θα την υπηρετεί αυτοβούλως και έτσι θα αποκτήσουν μια εσωτερική επικοινωνία. Μεγάλο μέρος του κομικ, το βλέπουμε μέσα από τα μάτια του Γκαρεττ ο οποίος πιστεύω μπορεί δικαία να θεωρηθεί ωραίος χαρακτήρας. Είναι πραγματικά συγκινητικό και άκρως ενδιαφέρον η αδυναμία που έχει στην Ηλέκτρα. Και πιστέψτε με, συγκινούμαι δύσκολα από το ερωτικό στοιχείο. Επίσης σε μεγάλο μέρος του κομικ, η ιστορία δεν ακολουθεί την κεντρική ηρωίδα αλλά τους υπόλοιπους βασικούς χαρακτήρες οι οποίοι είναι αυτοί που μας αφηγούνται τα κατορθώματα της Ηλέκτρας. Η Τσαστιτη ΜακΜπραηντ μας διαφώτισε αρκετές φορές μέσα από τις αναφορές που έπρεπε να κάνει, για το τι είχε συμβεί. Η Τσαστιτη είναι μια ικανότατη πράκτορας της Σιλντ και πολύ τυπική όσο αφόρα την δράση της ως πράκτορας. Ο Περρυ από την άλλη είναι ένας ψυχοπαθής, ο οποίος αποκτώντας καινούργιο σώμα, έγινε ανεξέλεγκτη μηχανή παραγωγής βίας. Το Τέρας, τέλος, διακατέχεται από την ιδέα ότι η σάρκα και το φως διατάραξαν την ησυχία του σκοταδιού και θέλει να επαναφέρει αυτήν την ηρεμία. Το τέλος της ιστορίας είναι πραγματικά ανατρεπτικό και σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα. Είναι μεγάλο το στοιχείο της έκπληξης. Όπως και με το Ρονιν. Δεν ξέρω αν το στόρι (και στην Ηλέκτρα και στο Ρονιν) σε προετοίμαζε με κάποιο τρόπο για αυτήν την ανατροπή πάντως και στις δυο περιπτώσεις όταν την ανακάλυψα βροντοφώναξα από ενθουσιασμό και χαρά.   

Το γράψιμο του Μιλλερ έχω διαβάσει ότι είναι ιδιαίτερο στην συγκεκριμένη σειρά. Στην αρχή της ιστορίας δεν ξέρεις περί τίνος πρόκειται και διαβάζεις για καταστάσεις που θα διαλευκανθούν αργότερα. Στο Ελέκτρα Ασσασσιν γίνεται σάτιρα γύρω από την υπέρ-βία, την πολιτική και την εικόνα των γυναικών. Ίσως υπάρχουν και άλλα παραδείγματα μέσα από τα οποία ο Μιλλερ σατιρίζει την πολιτική, πάντως στο Ελέκτρα, αυτό γίνεται με τρόπο φανερά αντιληπτό. Σαν σειρά, πιστεύω είναι πολύ καλογραμμένη.

Την εικονογράφηση του κόμικς έχει επιμεληθεί ο Μπιλ Σινκιεβιτς. Ο οποίος πραγματικά σου αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις. Χρησιμοποίει αντισυμβατικά υλικά για την περάτωση της εικονογράφησης ενός κοινού-τύπου κόμικς και δημιουργεί φανταστικές σελίδες. Από καρτούν και σκίτσα μέχρι αληθινή ζωγραφική το κόμικς αυτό τα έχει όλα. Είναι μοναδικό το οπτικό θέαμα. Η αφήγηση και η αλληλουχία και αντιπαράθεση των καρέ είναι πολύ καλή και η οπτική αφήγηση δεν μειώνει καθόλου την συγγραφική δυναμική του κειμένου. Πραγματικά δεν μπορώ να αναλύσω, έτσι απλά, το σχεδιαστικό μεγαθήριο που ακούει στο όνομα Μπιλ Σινκιεβιτς. Και μην ξεχνάτε ότι όταν λέω σχεδιαστικό δεν εννοώ μόνο από άποψη τεχνικής αλλά και από άποψη οπτικής αφήγησης με τη λογική των αντιπαρατιθέμενων εικόνων.

Στο κάτω κάτω όπως είχα διαβάσει και κάπου στο ιντερνέτ, η εικονογράφηση είναι στην ουσία, αφήγηση.

Το κόμικς ζέχνει γάλα και μαγιονέζα. Μην με ρωτήσετε γιατί. Είναι φανερό. Κάπου κρύβεται το Τέρας.

Χα χα χα…


Όποιος δεν χόρτασε με το άρθρο του Κομιξομπλογκ για την Ήλεκτρα και ξέρει αγγλικά, μπορεί να τσεκάρει το παρακάτω λινκ.


http://www.comicvine.com/news/neglected-favorites-elektra-assassin/140304/

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Περιοδικά για κόμικς

Σε αυτό το άρθρο θα γράψω για δυο περιοδικά που μου φαίνονται πραγματικά άξια προσοχής και διαβάσματος. Τα ονόματα τους είναι_

Α) Κομικς Τζουρναλ (Comics Journal)
Β) Αμεηζινγκ Χηροουζ (Amazing Heroes)


Κομικς Τζουρναλ
(Το θρυλικό)

Το Κομικς Τζουρναλ είναι ένα αμερικανικό περιοδικό κριτικής και παρουσίασης κόμικς. Πρωτοκυκλοφόρησε το 1977 και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Τώρα, έχει πάρει την μορφή του βιβλίου. Ή κάπως έτσι τέλος πάντων και έχει υψηλότερη τιμή. Δεν κυκλοφορεί μηνιαία όπως άλλοτε. Έχω ακούσει πως η εκδοτική του περίοδος είναι ετήσια. Δεν είμαι σίγουρος για αυτό. Παλαιότερα κυκλοφορούσε μηνιαίως και είχε το σχήμα ενός τυπικού περιοδικού περίπου. Όπως και να έχει το πράγμα, η υλη του είναι πάντα άκρως ενδιαφέρουσα. Οι συνεντεύξεις μαμούθ είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου εντύπου. Σαν περιοδικό έχει δημοσιεύσει μια λίστα με τα καλύτερα εκατό κόμικς του εικοστού αιώνα. Έχει πολύ ενδιαφέρον. Περιττό νομίζω να επισημάνω ότι το εν λόγο έντυπο εκδίδεται από τον ήρωα-εκδότη Φανταγκραφικς (Fantagraphics Books).

Αμεηζινγκ Χηροουζ

Το Αμεηζινγκ Χηροουζ είναι και αυτό ένα περιοδικό της Φανταγκραφικς. Κυκλοφορούσε από το 1981 έως το 1992. Δεν ήταν όμοιο με το Κομικς Τζουρναλ. Ενώ το Τζουρναλ είναι ένα περιοδικό, θα λέγαμε, επιστημονικό, το Αμεηζινγκ Χηροουζ είναι ένα έντυπο που παρουσιάζει και ενημερώνει τους αναγνώστες για τα κόμικς, προσκηνιακα και παρασκηνιακά. Δεν φτάνει σε αναλυτική κατάσταση, στην λογική του Κομικς Τζουρναλ αλλά ενημερώνει τον αναγνώστη για την αγαπημένη του σειρά με τρόπο που θα έκανε κάποιο καλό, αρκετά καλό, περιοδικό για φανς. Επίσης μια άλλη διαφορά που εντοπίζω είναι ότι ενώ το Τζουρναλ έχει σαν πεδίο του ολόκληρο τον κόσμο της ένατης τέχνης, το Χηροουζ εστιάζει στα υπερωικά αμερικανικά κόμικς. Ήταν ένα ανάγνωσμα για τον ψαγμένο αναγνώστη των (σχετικά) συμβατικών κόμικς. Πολύ καλή φάση.

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Tεν Τεν (Tin Tin)

Ο Τεν Τεν είναι ο διασημότερος ήρωας ευρωπαϊκών κόμικς και από τους γνωστότερους παγκοσμίως. Σε αυτό το άρθρο δεν θα επιχειρήσω να τον γνωστοποιήσω σε όσους δεν τον γνωρίζουν, αλλά θα αναφερθώ σε δυο-τρία στοιχεία του, τα οποία μου κάνουν μεγάλη εντύπωση.

Πρώτα πρώτα να δώσω μερικές πληροφορίες. Ο Τεν Τεν είναι δημιούργημα του Βέλγου Ερζέ (Herge). Ζωρζ Ρεμί (Georges Remi) το κανονικό του όνομα. Η σειρά με τα κόμικς του Τεν Τεν ξεκίνησε το 1929 και συνεχίστηκε μέχρι το 1976. 

Ο Τεν Τεν σαν φιγούρα πιστεύω είναι πολύ δυνατός. Σου μένει στην μνήμη. Σαν τον Μίκυ Μαους (Mickey Mouse) ή τον Ποπαη (Popeye), είναι ένα καρτούν χαρακτηριστικότατο. Σχεδιαστικά μου αρέσει πολύ. Με το αγέρωχο τσουλούφι και το παντελονάκι του γκολφ. Είναι φοβερός ο Τεν Τεν, ακούραστος ντεντέκτιβ.

Σε ένα φανταστικό άρθρο στο βιβλίο των εκδόσεων Αιγόκερως με τίτλο Τα κόμικς διάβασα εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα για τον Βέλγο φίλο μας. Ένα από αυτά ήταν η σύγκριση ανάμεσα στον Σούπερμαν και τον Τεν Τεν για το ποιος είναι πιο μυθολογικό πρόσωπο? Μπορεί ο Σούπερμαν να είναι από άλλο πλανήτη και ο Τεν Τεν γήινος αλλά ο Κλαρκ Κεντ έχει βιογραφία, ξέρουμε ποιος είναι. Ο Τεν Τεν? Ο Σούπερμαν έχει ανάγκες, τις διαβάζουμε και τις ξέρουμε. Για τις ανάγκες του Τεν Τεν δεν γίνεται κανένας λόγος. Ο Κλαρκ είναι δημοσιογράφος της Ντεηλη Πλανετ και έχει εργοδότη. Ο Τεν Τεν είναι και αυτός δημοσιογράφος αλλά δεν έχει εργοδότη. Οι ικανότητες του Σούπερμαν είναι πολλές και εξηγούνται στα πλαίσια που το επιτρέπει η επιστημονική φαντασία. Οι ικανότητες του Τεν Τεν είναι η απεριόριστη τύχη. Έτσι απλά. Ο Σούπερμαν επιλέγει τον στόχο του ενώ ο Τεν Τεν επιλέγεται από τον δικό του. Το συμπέρασμα είναι ότι ο Σούπερμαν εφαρμόζει το δίκαιο, την αρετή και το καλό ενώ ο Τεν Τεν είναι το δίκαιο, η αρετή και το καλό.

Ένα άλλο στοιχείο που μου κάνει τρομερή εντύπωση (το έμαθα από το ίδιο άρθρο) είναι η παντελής έλλειψη γυναικείων χαρακτήρων. Μόνο μια τραγουδίστρια εμφανίζεται στις περιπέτειες του.

Ο Ερζε σαν καλλιτέχνης είχε τρομερό αντίκτυπο στον κόσμο των τεχνών. Πρώτα απ’ όλα είναι ο πατέρας της καθαρής γραμμής. Καθαρή γραμμή είναι ένα σχεδιαστικό στυλ το οποίο χρησιμοποιεί καθαρές δυνατές γραμμές και καθόλου χατσινγκ. Δηλαδή υφές που δημιουργούνται σχεδιαστικά με την βοήθεια μελανιού. Ο Αντυ Γουορχολ (Αndy Warhol) και ο Ροη Λιχτενστάιν (Roy Lichtenstein), δυο από τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους της Ποπ αρτ, ονόμασαν τον Ερζε, μια από τις σημαντικότερες επιρροές τους. Επίσης καλλιτέχνες όπως ο Ζακς Ταρντι (Jacques Tardi) και Γκεοφ Νταρροου (Geof Darrow) χρησιμοποιούν το σχεδιαστικό στυλ Καθαρή γραμμή.   

Στην περιπέτεια του Τεν Τεν με τίτλο Σούτινγκ Σταρ (Shooting Star) έχω διαβάσει μια από τις πιο ψυχεδελικές σκηνές. Τι να πω? Μπορεί να’ χα ξυπνήσει έτσι εκείνη την ημέρα και μου φάνηκε κάπως. Πάντως όπως και να χει το πράγμα ήταν πολύ επιβλητικό για εμένα εκείνη την ημέρα. Δεν θυμάμαι καλά το τι ακριβώς γινόταν. Εκεί που περπατούσε ο Τεν Τεν καταλαβαίνει ότι κάτι γίνεται και πηγαίνοντας στο αστεροσκοπείο μαθαίνει ότι πρόκειται για το τέλος του κόσμου. Και όλα αυτά στις πρώτες σελίδες του άλμπουμ. Πολύ υποβλητική σκηνή.

Ακολουθεί ένα σχέδιο του Τεν Τεν από τον Ενκι Μπιλαλ (Enki Bilal). Δεν αποτελεί τυπική απεικόνιση του ηρώα.







Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Links

Σε αυτό το post θα δημοσιεύω links για φανταστικά βίντεος στο ιντερνέτ. Πραγματικά αξίζει τον κόπο να τα δει κάποιος και να τους αφιερώσει ώρα. Δεν είναι και πολύ μικρά και δεδομένου ότι θα υπάρξουν κάμποσα λίνκς ετοιμαστείτε για ένα μεγάλο μαγευτικό ταξίδι στον χάρτινο κόσμο.

Λίνκς.

ifanboy
http://www.youtube.com/watch?v=skpO_QOGJt0

http://www.youtube.com/watch?v=DAEvncEqjGk&feature=relmfu

http://www.youtube.com/watch?v=o5Vnr_NM0Ws&feature=related


Interviews


Θα μπορούσα να βάλω και άλλα λίνκς αλλά αυτά προς στιγμήν, πιστεύω είναι αρκετά. Τα πράγματα που ακούγονται έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και είναι πολύ εποικοδομητικά για όποιον θέλει να εισέρθει βαθύτερα στον εκπληκτικό κόσμο της ένατης τέχνης.